Sensitiviteit: Veilige ontwikkeling en hoogsensitiviteit
Veilige ontwikkeling
Een gezonde en voorspoedige zwangerschap waarbij de moeder zich ook geestelijke en emotioneel goed voelt, zijn erg belangrijk voor de veilige ontwikkeling van een kind. Onze sensoren staan in contact met de buitenwereld wat betreft voelen, horen en zien. Een kind kan in de baarmoeder al geluiden horen en het vruchtwater voelen met zijn huid. Daarnaast kan een kind in de baarmoeder emoties van de moeder waarnemen. Het zenuwstelsel van een foetus ontwikkelt zich vanaf de vierde week van de zwangerschap.
Als een moeder tijdens de zwangerschap stress ervaart heeft dit invloed op de ontwikkeling van haar kind. De hersenen en met name de verbinding tussen de beide hersenhelften zijn zwakker bij kinderen van wie de moeder onder stress stond (heden of verleden). Ook ondervoeding heeft invloed op de ontwikkeling van hersenen. Naast gebrek van bepaalde voedingsstoffen ontstaat er ook stress door ondervoeding.
Ontwikkeling zenuwstelsel
Een kind ontwikkelt zijn zenuwstelsel op basis van dat van zijn moeder. Als een moeder een “onvolgroeid” zenuwstelsel heeft, dan heeft het kind dat ook. Belangrijk bij de veilige ontwikkeling van een kind is aandacht en aanraking. Als een kind in de buik al geen aandacht ervaart, omdat de moeder te veel bezig is met het verleden of haar omgeving, dan voelt het kind zich in de baarmoeder niet gedragen. Dit heeft gevolgen voor de hechting. Er ontstaat een gebrekkig basisgevoel van veiligheid.
Het limbisch systeem in het brein heeft al voor de geboorte opgeslagen dat er gevaren. Dit geeft een slechte start en een achterstand op de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Er ontstaan overlevingsmechanismen die weer voor lichamelijke problemen kunnen zorgen. Het overlevingssysteem staat op een voortdurende waakstand en alle sensoren zijn afgestemd op potentieel gevaar. Het zenuwstelsel is overprikkeld en staat onder stress.
Invloed trauma’s op veilige ontwikkeling
Als er trauma’s zijn in de familiegeschiedenis kan dit ook invloed hebben op het ongeboren kind via de moeder. Een pasgeborene kan energie uit de omgeving oppakken. In de eerste levensjaren (tot circa 7 jaar) leert een kind vanuit de impulsen uit de omgeving de wereld begrijpen en hoe daar mee om te gaan. Als er in de vroege jeugd trauma’s plaatsvinden zoals een vroeggeboorte, stress van de moeder, een scheiding, sterfte of mishandeling of verwaarlozing in de vroege jeugd, dan trekt dit zijn sporen in het brein en de geest. Meer info. Ook invloeden na de bevalling zoals een postnatale depressie, of slecht herstel en ziekte van de moeder, waarbij afzondering van het kind heeft plaatsgevonden heeft invloed op de ontwikkeling van het zenuwstelsel van het kind.
Ontwikkeling zenuwstelsel en hoogsensitiveit
Een kind van wie het zenuwstelsel zich in de vroege jeugd onvoldoende heeft kunnen ontwikkelen is overgevoelig voor prikkels uit de omgeving. Het voelt zich als een foetus in een harde buitenwereld, net zoals prematuur kind. Ze krijgen de stempel hoog sensitief, AD(H)D of PDDNOS. Deze kinderen pakken gemakkelijk energie op uit de omgeving waardoor ze lasten van anderen in het gezin of de familie gaan dragen.
Er wordt vaak gesproken over erfelijkheid, maar vaak kun je in de familiegeschiedenis goede verklaringen vinden. Stress of angst tijdens de zwangerschap, oorlogsverleden of trauma’s in de familie, onveilige omgeving zorgen ervoor dat alle sensoren van het kind op scherp staan. Het kind ontwikkelt extra antennes om met zijn omgeving om te gaan. Zie ook hoogsensitiviteit en kinderfluisteraar.
Remedie
In mijn ogen ontwikkelt het zenuwstelsel van kinderen zich door aanraking en contact met een ander (volwassen) zenuwstelsel. Bij een overprikkeld en onderontwikkeld zenuwstelsel is een aanpak vòòr het zevende levensjaar het beste. Na die tijd liggen de aangeleerde patronen vast in het brein. Het is dan lastiger om patronen te veranderen en het duurt langer, zeker als die patronen jaren zijn ingesleten zoals bij volwassenen. De behandeling bestaat uit massages en contact waarbij energie wordt overgedragen vanuit het zenuwstelsel van de therapeut naar de cliënt. Hierdoor kan het zenuwstelsel “leren en groeien” door het contact met een beter ontwikkeld (volwassen) zenuwstelsel. Met energetisch werk kun je op die manier een balans herstellen en energie aanvullen waar dat nodig is bij de ander.
Je kunt alleen groeien als je iemand ontmoet met een beter ontwikkeld zenuwstelsel/chakrastelsel. Daarom is het ook voor therapeuten belangrijk zich te blijven ontwikkelen. Naast het overdragen van energie worden er tijdens de massages ook blokkades opgeheven waardoor energie weer kan doorstromen en wordt een techniek gebruikt die stimulerend werkt op het zenuwstelsel en denken en voelen in balans brengt. Lees ook Aanraken is een levensbehoefte.